Peugeot 505 to samochód klasy średniej lub wyższej średniej, ponieważ wymiarami (zwłaszcza wersja kombi) zdecydowanie przekraczał swoich konkurentów z klasy średniej długością nadwozia, aspirując do klasy wyższej-średniej. Wersja kombi z poszerzonym rozstawem osi w wersji Familiale była w stanie zabrać na pokład 7 osób, przy czym fotele ostatniego rzędu przeznaczone były raczej dla dzieci.
Stylistyką samochód nawiązywał do poprzednika, jednak bryła była zdecydowanie bardziej kanciasta zgodnie z tendencjami przełomu lat 70-tych i 80-tych. Również bagażnik był znacznie wyraźniej zaznaczony, a tylny słupek znacznie krótszy. Model ten cechował się bardzo wysokim komfortem jazdy oraz trwałością. Dostępny był również w wersji z napędem na cztery koła, a także na rynku amerykańskim – wersja amerykańska różniła się wyglądem reflektorów oraz zderzaków, a także miała w standardzie skrzynię automatyczną. W 1985 roku model poddany został faceliftingowi, jednak pod koniec lat 80-tych sprzedaż nowych modeli zaczęła spadać0 ze względu na wprowadzenie nieco mniejszego Peugeota 405 (w 1987 roku) oraz nieco większego Peugeota 607 (w 1989 roku).
Produkcję w Europie zakończono w 1992, natomiast dłużej produkowano go w Chile, Chinach i Argentynie. Paleta silników była charakterystyczna dla aut klasy wyższej – podstawowa wersja miała pojemność 2,2 litra i moc 120 KM lub 150 i 180 km (wersje z turbosprężarką), dostępne były również silniki sześciocylindrowe o mocy 145 KM i pojemności 2,8 litra.
Szczególną popularnością cieszyły się silniki diesla. Podstawowa wersja była jednostką wolnossącą i miała pojemność 2,3 litra i moc 66 KM lub w wersji turbo 81 KM. Diesel o pojemności 2,5 litra miał moc 76 KM w wersji wolnossącej, lub 95 w wersji turbodoładowanej, i 110 KM w wersji z intercoolerem.
